(από την Ματίνα, για την ομάδα της Αφηρημένης τέχνης)
Η αφηρημένη γλυπτική,
περισσότερο από κάθε άλλη έκφραση αφηρημένης τέχνης, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη
μια την θεωρία της τέχνης και την φιλοσοφική αναζήτηση και τοποθέτηση του κάθε
καλλιτέχνη. Όταν αναφερόμαστε σε αφηρημένα γλυπτά, η εξερεύνηση των πολλαπλών
ερμηνειών και αναγνώσεων μας καθιστά αδύναμους εάν δεν έχουμε υπόψη μας της
θεωρητική προσέγγιση των έργων.
Η έννοια της
«γλυπτικής» ή της «αφηρημένης γλυπτικής» έχει γίνει πλέον ιδιαίτερα πολύπλοκη
με νέες μορφές τέχνης να αναπτύσσονται και να αμφισβητούν παλιότερες και πιο
κλασικές. Όπως για παράδειγμα η αφηρημένη γλυπτική έδωσε τη θέση της στη
μινιμαλιστική τέχνη και στη συνέχεια η μινιμαλιστική τέχνη στην εννοιολογική
αποδεικνύοντας ότι η θεωρία πίσω από την καλλιτεχνική πρακτική ανοίγει το δρόμο
στην τέχνη του μέλλοντος.
|
Donald Judd
Ένας από
τους καλλιτέχνες της αφηρημένης γλυπτικής ήταν ο Αμερικανός
καλλιτέχνης Donald Judd (1928- 1994). Στα έργα του, o Judd αναζητούσε
την καθαρότητα των κατασκευασμένων αντικειμένων και του χώρου τα οποία αυτά
δημιουργούσαν. O Judd δεν ήταν απλώς καλλιτέχνης αλλά και ένας από τους
σημαντικότερους θεωρητικούς γράφοντας τεχνοκριτικές σε μεγάλα αμερικανικά
περιοδικά τέχνης από το 1959.
Για τοn Judd η
τέχνη δεν οφείλει να αντιπροσωπεύσει τίποτα, πρέπει να σταθεί μόνη της και απλά
να υπάρχει. Έτσι, ακoλουθώντας στην καλλιτεχνική του πρακτική την δική του
αισθητική προσπαθεί να βρει μέσα στα έργα του καθαρές, δυνατές και απόλυτες
φόρμες που έρχονται σε αντίθεση με το ψεύδος.
Το πρόβλημα για τοn
Judd είναι ότι τα μοντέρνα έργα τονίζουν κυρίως τις σχέσεις των τμημάτων
που ενυπάρχουν μέσα σε μια σύνθεση και όχι στο σχήμα με ενώνει το όλον πράγμα
που αναπόφευκτα οδηγεί σε μια ψευδαισθητική αντίληψη. Ο ίδιος τόσο για τα έργα
του όσο και για έργα άλλων καλλιτεχνών της εποχής του αποφεύγει να
χρησιμοποιήσει έννοιες όπως «ζωγραφική», «γλυπτική» ή «γλυπτά» και χρησιμοποιεί
έννοιες όπως «αντικείμενα» τονίζοντας την κυριολεκτική φύση των υλικών που
χρησιμοποιεί. Για να δώσει ακόμη μεγαλύτερη έκφραση στην μη γλυπτική
υπόσταση των «νέων αντικειμένων» τις περισσότερες φορές ζωγραφίζει τα
αντικείμενά του προσπαθώντας με αυτό τον τρόπο να υποδείξει πως δεν ανήκουν
ούτε στον χώρο της γλυπτικής αλλά ούτε και της ζωγραφικής και ότι είναι ένα νέο
είδος τέχνης.
έργο του Robert Morris
Robert Morris
έργο του Robert Morris
Στο ίδιο μοτίβο και
εξερευνώντας τα ίδια μορφολογικά χαρακτηριστικά στα έργα του κινείται και ο
Αμερικανός καλλιτέχνης Robert Morris. Μόνο που ο Morris , σε αντίθεση με
τον Judd, δεν αποποιείται τον όρο «γλυπτική» για τα έργα του αλλά αντίθετα τον
χρησιμοποιεί στα κείμενά του. Γεννημένος το 1931 στο Κάνσας της Αμερικής, ο
Morris, που ζει και εργάζεται στην Νέα Υόρκη, θεωρείται ένας από τους
σημαντικότερους καλλιτέχνες και θεωρητικούς του μινιμαλιστικού ρεύματος.
Ο
Morris κατασκευάζει μια σειρά γλυπτών με σημείο αναφοράς την πρακτική των
κονστρουκτιβιστών.
Όπως
και Judd, ο Morris εξερευνά τις σχέσεις των αντικειμένων με τον χώρο
προσθέτοντας σε αυτή και την εμπειρία του θεατή εισάγοντας έτσι μια νέα έννοια.
Τη σημασία της σχέσης του θεατή με τα γλυπτά και την ανθρώπινη κίνηση γύρω από
τα έργα. Αναφέρεται σε μια εμπειρική αντίληψη της σύνθεσης και προσεγγίζει την
τέχνη και ιδιαίτερα τη γλυπτική αναπτύσσοντας μια βαθύτερη σκέψη και θεωρία
προσπαθώντας να αποδείξει ότι δεν μιλάμε ούτε για αντικείμενα, ούτε για
μνημειακά έργα, ούτε για πίνακες ζωγραφικής αλλά για «γλυπτά» που γίνονται
αντιληπτά από τον άνθρωπο μέσα από την εμπειρία των χωρικών ορίων του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου